De Belastingdienst heeft een bijzondere positie m.b.t. loonbeslag. De gedachte hierachter is dat de belastingdienst de belasting int van iedere Nederlander voor een bedrag dat zij zouden moeten (kunnen) betalen. Het Belastinggeld is immers van alle Nederlanders. Als iemand dan zijn betaalverplichting niet nakomt schaadt dat het solidariteitsbeginsel. Dan zouden de betalende Nederlanders meer moeten betalen omdat de niet-betalende Nederlanders hun verplichting niet nakomen. Daarom is de Belastingdienst streng voor het innen van belastinggelden.
Waarin verschilt de Belastingdienst met de overige schuldeisers?
* De Belastingdienst kan zonder tussenkomst van de rechter beslag leggen. Beslag door de Belastingdienst kan hierdoor heel snel gaan.
* Waar de meeste overige schuldeisers geen beslag mogen leggen op huur- en zorgtoeslag en kind gebonden budget mag de Belastingdienst dat wel mits er een schuld is bij de Belastingdienst. Dus ook als dit een andere schuld is dan i.v.m. bovengenoemde toeslagen.
Overeenkomsten schuld Belastingdienst met overige schuldeisers:
* De beslagvrije voet is van toepassing
* Beslag op inboedel of bankrekening is mogelijk. Vooral dat laatste kan zeer onverwachte gevolgen hebben. (zie ook beslag op inboedel of bankrekening)
Meerdere beslagleggers
Soms komt het voor dat meerdere deurwaarders beslag willen leggen. Er kan echter maar één keer beslag gelegd worden; de beslagvrije voet moet immers beschikbaar blijven voor de schuldenaar. Maar wat gebeurt er als er meerdere beslagleggers zijn?
De deurwaarder die als eerste beslag gelegd heeft moet er voor zorgen dat het gedeelte waarop beslag is gelegd naar evenredigheid verdeeld wordt over de schuldeisers. Daarnaast moet die deurwaarder kijken of bij de schuldeisers zogenaamde preferente schuldeisers zijn. Dit zijn schuldeisers die voorrang hebben op andere schuldeisers. Preferente schuldeisers zijn de Belastingdienst (in sommige gevallen) en UWV.
