Ik kwam op huisbezoek bij een bijzonder aardig en openhartig stel van in de dertig. Ze hadden een dochtertje van twee en een tweede kindje was op komst. Ze hadden een koophuis en werkten allebei, hij full time, zij parttime. Zij hadden enkele leningen met geen of geen hoge rente en mevrouw had een hoge schuld bij DUO. Overal waren betalingsregelingen getroffen die goed te betalen waren gezien hun inkomen. De reden van mijn komst was dat zij maar niet konden uitkomen met hun inkomen en ze graag wilden gaan sparen.
Dit verbaasde mij een beetje gezien hun inkomen. De familie gaf aan nooit geleerd te hebben om met geld om te gaan. Lange tijd had dat geen problemen gegeven totdat mevrouw ca. € 600,00 p/m minder was gaan verdienen. Het uitgavenpatroon was echter niet aangepast. Zij leefden nu op hun creditcard maar dat gaf nu ook geen soelaas meer. De rek was er volkomen uit. De gaten die ontstonden konden niet meer gedicht worden. Vandaar dat nu mijn hulp werd ingeschakeld.
Bij het bekijken van hun bankrekeningen bleek al snel dat er sprake was van enorm veel pintransacties per maand. Vooral veel kleine bedragen rond de € 10,00. Bij ca. 60 transacties per maand kan dit snel oplopen. Ook werd er contant geld gepind. Het is zelden duidelijk waar dit voor gebruikt wordt.
Een andere reden dat zij niet konden inlopen was dat zij, als zij grotere bedragen ontvingen zoals vakantiegeld en 13e maand, dit deels werd betaald aan aflossingen, ondanks het feit dat er betalingsregelingen waren. Als reden gaven ze dat ze er dan sneller vanaf waren.
Dit hoor ik vaker. Dit is juist wat mensen niet moeten doen, behalve als er hoge rentes worden betaald. Beter is het geld op een spaarrekening te zetten als buffer voor onvoorziene uitgaven. Want wat als de auto of de wasmachine kapot gaat? Dan ontstaan er nieuwe problemen.
De uitgaven bleken zwaar over hun budget heen te gaan. De boodschappen waren het probleem niet, maar wel allerlei uitgaven er om heen zoals uitjes, eten in de kantine, cadeautjes enz. En er was spontaan een dure buitenbank gekocht deze zomer, zonder dat ze zich afgevraagd hadden of het kon. Dit laatste was sowieso een probleem bij deze familie, er was geen planning, net zo min er inzicht en overzicht was van de financiën.
Nu hebben wij budgetcoaches gelukkig allerlei handreikingen om hierbij te helpen. Dus de familie ging aan de slag met een weekbudget, kasboek, een begroting met als uitgangspunt het nieuw gemaakte maandoverzicht en het wekelijks bijhouden van de bankrekeningen. En de opdracht om bij elke extra uitgave zich af te vragen of het nodig was.
Na 3 maanden kwam ik terug bij de familie. Zij toonden mij trots het kasboek en hoe zij druk waren met begrotingen. De creditcard was helemaal afgelost en werd niet meer gebruikt. Zij hadden zelfs € 55,00 gespaard. Heel erg goed van dit stel. Maar tijdens het bestuderen van het kasboek viel me toch iets bijzonders op. Er stonden allerlei uitgaven tussen die niet in de maandbegroting vermeld werden. Deze werden ook niet als overschrijdingen benoemd. Wat bleek? Zij maakten een begroting op basis van de verwachting wat zij dachten uit te gaan geven, incl. uitjes enz. Dat was toch iets ruimer dan de planning. Gelukkig zagen zij in dat dit niet de goede manier was en dat alle uitgaven buiten het gemaakte maandoverzicht eigenlijk een overschrijding was van het budget. Wel gaf ik mee dat dit niet erg hoefde te zijn als de uitgave echt nodig was. Ik heb ze nog meegegeven om spaardoelen in te stellen op de spaarrekening zodat ook doelgericht gespaard wordt. Dit vonden ze een goed plan, temeer omdat ze dan minder in de verleiding zouden kunnen komen om toch meer uit te gaan geven. Zoals het er op dat moment uitzag was het moment van sparen aangebroken en liet ik twee gelukkige mensen achter met vertrouwen in de toekomst.
